232.
اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِي بِمَا يَقُولُونَ, وَ اغْفِرْ لِي مَا لاَ يَعْلَمُونَ [وَ اجْعَلْنِي خَيْرًا مِمَّا يَضُنُّون]
:(صححه الألباني في صحيح الأدب المفرد:٧٦١)
“അല്ലാഹുമ്മ ലാ തുആഹിദ്നീ ബിമാ യകൂലൂന, വഗ്ഫിര്‍ലീ മാ ലാ യഅ്ലമൂന [വജ്അല്‍നീ ഖൈറന്‍ മിമ്മാ യളുന്നൂന്‍].
“അല്ലാഹുവേ! അവര്‍ പറയുന്ന (നന്മ എടുത്തുപറയുന്നതിന്, ലോകമാന്യം – റിയാഅ് ഉണ്ടാക്കുന്ന) ഈ കാര്യത്തിന് നീ എന്നെ പിടിച്ചു ശിക്ഷിക്കരുതേ. അവരുടെ ഈ (‘മാശാഅ് അല്ലാഹ്’, ‘തബാറക്കല്ലാഹ്’, ‘അല്ലാഹു ഉദ്ദേശിച്ചത് കൊണ്ടും, അല്ലാഹുവിന്‍റെ അനുഗ്രഹം കൊണ്ടും’ എന്ന്‍ പറയാതെ പുകഴ്ത്തുന്ന…) അറിവില്ലായ്മ എനിക്ക് നീ പൊറുത്തുതരേണമേ. അവര്‍ കരുതുന്നതിനേക്കാള്‍ എന്നെ നീ ഉത്തമനാക്കേണമേ.)”